امروز برای تهیه گزارشی از روند برگزاری دومین جلسه از دوره Starters۴ به تاریخ چهاردهم آذر ماه، به همراه زبان آموزان این دوره در محل آموزشگاه زبان بهین دانش حاضر شدیم. در ادامه توجه شما را به گزارش تهیه شده از این جلسه جلب میکنم.
زبان آموزان این دوره به سطح قابل قبولی از یادگیری زبان  نسبت به سنشان رسیده اند و پیش از این دوره سه دوره دیگر را با موفقیت گذرانده اند و وارد شدن در این دوره یعنی انگیزه داشتن هر یک از آنها.

جلسه دوم

کلاس starters۴ با ورود سرشار از انرژی استاد و احوالپرسی گرمش با دانش آموزان شروع شد. پس از حضور و غیاب، استاد با همان انرژی اولیه شروع به سوال و جواب از زبان آموزان کرد و آنها نیز با انرژی کامل پاسخ می‌دادند که البته بنظر می‌رسید که جلسه ی قبل با آنها تمرین شده. استاد هر لحظه از کلاس سعی در شرکت دادن هریک از زبان آموزان در بحث را داشت و کاملا هم موفق بود. تقریبا همه ی بچه ها درحال فعالیت بودند.
مکالمه زبان انگلیسی به خوبی توسط آنها انجام شد و انرژی و حال خوبشان قابل توصیف نبود.

شعرخوانی

نوبت به شعرخوانی و پخش کلیپ زبان انگلیسی که رسید انرژی چند برابر شد طوریکه هر بزرگسال که وارد کلاس می شد هوس شعر خواندن در دوران کودکی را می‌کرد نقشی که استاد به خوبی از پس آن برآمده و با زبان ٱموزان همراهی می‌کرد. بچه ها همراه باشعر خواندن دست می‌زدند و پای می کوبیدند. محتوای شعرها کاملا با سوالات اول کلاس مطابقت داشت. آموزش همراه با رقص و بازی می تواند بهترین روش یادگیری زبان برای کودکان باشد و تاثیر بسزایی در یادگیری آنها بگذارد.

قصه خوانی

پس از آن نوبت به قصه خوانی از روی کتاب رسید. پس از مقدمه ای که استاد برای زبان آموزان با بازی کردن نقش معلمی که در قصه بود، تعریف کرد؛ فایل صوتی از داستان برای بچه ها پخش شد. هر یک از بچه ها سعی می‌کرد تا نقش دانش آموز قصه را بازی کند و حالت هایی که هر کدام به چهره ی معصومشان می‌گرفتند واقعا قابل توجه بود. سپس بار دیگر ولی این بار به صورت قسمت به قسمت فایل صوتی پخش شد. با توقف هر قسمت زبان آموزان اول بصورت گروهی و بعد تک تک از روی کتاب می‌خواندند و هر قسمت چندین بار تکرار می شد. حتی هربار هر یک از زبان آموزان می خواست داستان را از اول بخواند. آنقدر شور وانرژی زیاد بود وهرکدام میل به خواندن داشتند، کمتر کسی را می‌دیدیم که روی صندلی نشسته است. پس از اتمام قصه خوانی نوبت به گوش دادن به فایل صوتی و رنگ آمیزی رسید. این روش آموزشی با روحیات همه زبان آموزان سازگار بود و زبان آموزان در حین آموزش می توانستند دقایقی را به سرگرمی و بازی بگذرانند.
از نظر شما بهترین روش آموزش زبان چیست؟ می توانید یک روش را برای همه تجویز کنید؟ روش های آموزش زبانبه چه معیارهایی بستگی دارد؟
ما در مقاله ای با این مضمون از روش های آموزش زبان صحبت کردیم و درباره سبک های یادگیری نیز صحبت شد که می توانید برای تکمیل این توضیحات، به بخش مقالات مراجعه کنید…

کتاب کار

پس از آن استاد به سراغ کتاب کار رفت ولی درست زمانی که من هم حس کردم انرژی کمی کمتر شده استاد با بازی ساده ای مثل بشین پاشو انرژی را به کلاس بازگرداند. من هم فکر نمیکردم بچه ها چنین استقبالی کنند و البته نحوه‌ی اجرای استاد هم بی تاثیر نبود. بازی در جمع دوستان به همراه یادگیری لحظات را برای آنها لذت بخش کرده بود.
یادگیری زبان همراه با بازی برای کودکان
 می تواند بخش خوب کلاس باشد. انواع بازی و سرگرمی در آموزش زبان توسط اساتید زبان ما در آکادمی زبان بهین دانش، در گزارش های دیگر ما برای شما عزیزان توضیح داده شده است. بهتر است کلاس زبان برای کودکان را به جایی برای سرگرمی تبدیل کنیم تا کودکانمان بتوانند آموزش زبان را همراه آموزش فرا بگیرند.

موفقیت راز نیست، نظام است…

تمرین مهارت نوشتن

بعداز کتاب کار نوبت به دفتر رسید. این بار دانش آموزان باتوجه به الگویی که داشتند، خود جمله سازی می‌کردند و آن را می‌نوشتند و استاد هم تمام مدت در حال چک کردن آنها بود. در آخر هم استاد قسمتی از کتاب کار را که زبان آموزان موظف به انجام آن در خانه بودند توضیح دادند. وی هربار که از زبان آموزان می خواست تا کاری را انجام دهند ابتدا خودش بصورت مدل آنرا انجام می‌داد تا آنها کاملا متوجه فعالیت بشوند.
کلاس امروز هم به پایان رسید و من همچنان داشتم به انرژی و تخصصی که استاد برای زبان آموزانش به کار می برد، فکر می کردم. داشتن تخصص در هر زمینه ای مهم است اما قطعا تخصص در رابطه با کودکان در هر شغل و فعالیتی یک باید و الزام است. ما باید برای آموزش کودکان، علاوه بر علم زبان شناسی، تخصص ارتباط با کودکان و شناخت نیازهای آنها را داشته باشیم. کودکان آینده سازان فردای این سرزمین هستند و قطعا کودکانی که بتوانند از لحاظ خودشناسی قوی باشند و در سیستم آموزشی ای صحیحی گام برداشته باشند، می توانند فردای روشنی برای ایران بسازند. کودکان قوی و مصمم، هدف روشن و انگیزه بالایی دارند.
نظر شما چیست؟ آیا استرس وارد کردن و دائما کودکان را در چالش ها مختلف غرق کردن می تواند کودکان قوی ای از آنها بسازد یا بهتر است با یک سیستم آموزشی و تخصصی کودکانی صبور، هدفمند و با انگیزه و البته خودباور را به جامعه تحویل بدهیم؟