جلسه دوم دوره فشرده (راکت) زبان چینی در ۵۰ روز

سلامی گرم به شما دوست عزیز. من نرگس طالبی هستم. در این گزارش می خواهم در مورد دومین جلسه از دوره فشرده (راکت)  زبان چینی در ۵۰ روز با استاد احمدرضا ابراهیمی توضیح دهم. دوشنبه جلسه دوم من بود.
در ابتدای کلاس آقای ابراهیمی با من احوالپرسی شایسته و دوستانه ای داشتند سپس درباره فعالیت ها و کارهایی که انجام دادم از من سؤال کردند ، من هم کارهایی که استاد به من گفته بودند و من هم آنها را ارسال کرده بودم را برای استاد شرح دادم.
راستش من سؤال استاد را کامل متوجه نشدم و اشتباه به سؤال استاد پاسخ دادم.
بنابراین استاد بیشتر توضیح دادند. استاد گفتند که می خواهند در مورد کارهایی که من انجام می دهم و اینکه چگونه من درباره زبان چینی خود فکر می کنم توضیح دهم. استاد همچنین از من پرسیدند که آیا من در مورد چیزهای جدید ، متفاوت و ویژه ای برای زبان چینی ام فکر می کنم یا نه.

واقعیت این است که من آنچه را که استاد می خواستند نفهمیدم (اگرچه استاد این تسک را برای من چندین بار توضیح داد …). اما من کمی در مورد فیلم هایی صحبت کردم که می توانند در روند یادگیری مفید باشند.

به هر حال ، من فکر می کنم دلیل ایشون برای پرسیدن چنین سؤالاتی این بود که در مورد افکارم از آخرین جلسه آگاهی داشته باشم.
من فکر می کنم دلیل اصلی ایشون این بود که می خواست ببیند که آیا من نسبت به زبان چینی ام احساس متفاوت یا خاصی   دارم یا نه. سپس استاد از من پرسیدند که آیا موافقم با خواندن جلسه چینی پیش تمرکز کنم یا خیر. من هم موافقت خود را اعلام کردم همچنین من سوالی داشتم.
می خواستم بدونم می توانم کلیپ هایم را با زیرنویس فارسی یا انگلیسی تماشا کنم.
زیرا معتقدم خواندن و درک چینی بدون زیرنویس آسان نیست. ایشون یک نکته واقعاً خوب را ذکر کرد. آقای ابراهیمی برایم توضیح داد که با انجام این کارها  باعث میشوند من نتوانم چیزهایی را که میبینم  را یادبگیرم و من فقط باید از خود کلیپ استفاده کنم و خودم را در استفاده از زیرنویس کنترل کنم تا کارم را به بهترین شکل انجام دهم. سپس استاد کلیپی در مورد قسمت های مختلف بدن با زیرنویس چینی برای من ارسال کردند.
استاد از من خواستند که جمله ای را از این کلیپ در دفترچه خود بنویسم و عکس و ویس آنچه را که از این کلیپ فهمیدم برای آقای ابراهیمی ارسال کنم. ایشون به من گفت نیازی نیست که درباره هر کلمه در جمله بدانم.
من فقط نیاز داشتم که روی تلفظ کنم و ارسال کنم. خب من فکر می کنم این روش ، همانطور که استاد گفتند ، ایشون می خواستند من شروع به خواندن کلمات و جملات چینی و درک آنچه دقیقا می خواستیم انجام دهیم باشم.

ولی در واقع استاد می خواستند تا من را مجبور کند احساس شهود و لهجه چینی ها را حس کنم. عادت یادگیری بسیار مهمی که پشت این اتفاق افتاد ، الگوی کوپینگ بود.
منظورم گوش دادن ، تماشا ، صحبت کردن و سپس الگویی از آن است سپس به من گفتند که این فعالیت را برای همه جملات نیز انجام دهم. من هم ادامه دادم و این کار را برای ۱۴ جمله انجام دادم. به نظر من ، هدف استاد ابراهیمی از این فعالیت این بود: استاد می خواستند من ناخود آگاه شهود چینی را بدست آورم. و از آنجا که برقراری ارتباط با زبان چینی سخت بود ، استاد می خواستند آن را به طور ناخودآگاه برقرار کند. و باید بگویم که این اتفاق نیز افتاد. در پایان آن جلسه احساس کردم چقدر می توانم  زبان چینی را حس کنم و بهتر چینی صحبت کنم سپس استاد می خواستند تصویری از همه آنچه که من نوشته بودم ارسال کنند.
من فکر می کنم او می خواست آنها را بررسی کند. روشی که می بینم این است که با انجام این فعالیت ، خودم را هم بررسی کردم و عادت یادگیری آن مسئولیت آنچه که من نوشته بودم مسئولیت پذیر بود. همچنین به این ترتیب ایشون مشکل من را نیز درک کرد. مشکل من این بود که من تلفظ جملات را به فارسی نوشتم.
او به من گفت که آنها را پاک کنم زیرا این کار کاملاً اشتباه و مخرب بود.