آموزش الفبای زبان ژاپنی

あ a
い i
う u
え e
お o
か ka
き ki
く ku
け ke
こ ko
が ga
ぎ gi
ぐ gu
げ ge
ご go
さ sa
し shi
す su
せ se
そ so
ざ za
じ ji
ず zu
ぜ ze
ぞ zo
た ta
ち chi
つ tsu
て te
と to
だ da
ぢ ji
づ zu
で de
ど do
な na

に ni
ぬ nu
ね ne
の no
は ha
ひ hi
ふ fu
へ he
ほ ho
ば ba
び bi
ぶ bu
べ be
ぼ bo
ぱ pa
ぴ pi
ぷ pu
ぺ pe
ぽ po
ま ma
み mi
む mu
め me
も mo
や ya
ゆ yu
よ yo
ら ra
り ri
る ru
れ re
ろ ro
わ wa
を wo
ん n/m

استثناها:
۱. هیراگانا (は (ha هنگامی که بلافاصله موضوع جمله را دنبال می کند “wa” تلفظ می شود. این کاراکتر معمولاً فقط وقتی بخشی از یک کلمه است، “ها” تلفظ می شود.
۲. هیراگانا (へ (he وقتی “بلافاصله” از یک مکان یا جهت دنبال شود، “e” تلفظ می شود.
شما احتمالاً در الفبای بالا متوجه شده اید که ۲ کاراکتر با تلفظ “zu” و ۲ کاراکتر با تلفظ “ji” وجود دارد. شخصیت های (づ (zu و (ぢ (ji بسیار به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند.(づ (zu فقط وقتی رخ می دهد که یک (つ (tsu در مقابل آن وجود داشته باشد مانند like づ く (tsuzuku – برای ادامه) یا هنگامی که یک Kanji (کاراکتر چینی) که خوانش دارد و با شروع شروع می شود (tsu) در جفت می شود. با یک شخصیت دیگر که changing (tsu) را به یک づ (zu) تغییر می دهد ، پایان دهید. همین مورد در مورد هیراگانا ぢ (ji) نیز صدق می کند. از آنجا که آنها به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند ، دیگر نگران آنها نیستم. من هر زمان به کلمه‌ای که در آن استفاده شده است ، خواهم گفت که. برخی از مردم تعجب می کنند که چرا “یی” ، “شما” ، “وی” ، “وو” و “ما” از دست رفته اند. شخصیت های “yi” ، “ye” یا “wu” وجود ندارند. یک ゐ (wi) و ゑ (ما) وجود دارد اما اینها در سال ۱۹۴۶ منسوخ تلقی شد و به ترتیب i (i) و え (e) جایگزین شدند.